एके दिवशी सकाळी स्नान करून देवासमोर उभा राहिलो,नमस्कारासाठी हात जोडले आणि यात जराही
अतिशयोक्ती नाही..........................मनात शब्द उमटले , उमटत गेले. नंतर लिहून ठेवली .
जाणीवांच्या पार आता ध्यान माझे लागू दे !
अंतराच्या आतमध्ये आत्मज्योत पेटू दे !
झोपलेले ज्ञानचक्षू जागू दे,अनिवारू दे !
चेतनेला साथ आता सृजनशक्ती देऊ दे !
भान येथले जगाचे हरवू दे ,ते जाऊ दे !
सत्याला शोधण्याचे वेध फक्‍त लागू दे !
वासनांचे किल्मीष मनी जे नष्ट सारे होऊ दे !
षडरिपूंना तारतम्याचे ते कुंपण राहू दे !
विचारांच्या पलीकडे अस्तित्व आहे कोणते ?
अस्तित्वहीनतेचे रूप कैसे ते जाणूनी घेऊ दे !
संन्यस्त आणि गृहस्थ फरक कोणता असे !
युध्द आपापल्या जगांशी दोघांचेही सारखे !
सगुण आणि निर्गुणाचा भेद कोणता असे ?
जाणण्या त्या मूळ रूपा जाग मजला येऊ दे !
- समीर पु. नाईक
No comments:
Post a Comment